Obrzęd koronacji wpisał się na stałe w tradycję Kościoła. Na przestrzeni kolejnych wieków ulegał on nieznacznym modyfikacjom. Między innymi kompetencje w zakresie nadawania koron zostały rozszerzone na biskupów diecezjalnych. Można doszukiwać się tu początków koronacji na prawie biskupim i na prawie papieskim, przyznawanych za pośrednictwem kapituły watykańskiej. Zachowały się szczegółowe opisy przebiegu koronacji. Wskazują one na ogromne znaczenie tego obrzędu, nie tylko dla społeczności parafialnej, która cieszyła się obecnością cudownego wizerunku, ale również dla całego dla Kościoła partykularnego czy nawet powszechnego. Istnieją bowiem świadectwa, że sprawozdania z koronacji trafiały w ręce papieża. Koronacja wizerunków maryjnych jest wyrazem rozwoju w teologii refleksji mariologicznej, co na pewnym etapie stanowiło również odpowiedź na zarzuty reformacji, dotyczące kultu świętych. Przyozdabiane wizerunków maryjnych jest niezwykle nośną tradycją duszpasterską, wypracowaną oddolnie na gruncie pobożności ludowej.

Ryty obrzędu koronacji na przestrzeni wieków są do siebie bardzo podobne, zwłaszcza gdy chodzi o ich istotne elementy. Różnią się od siebie momentem nałożenia koron. W obrzędzie z XVII wieku, stosowanym przez Kapitułę koronacja obywała się po Mszy świętej, zaś w obrzędzie z 1897 roku miała ona miejsce przed Mszą świętą. Najnowszy, aktualny obrzęd został zatwierdzony 25 marca 1981 roku i spaja celebrację Mszy świętej z aktem koronacyjnym, wskazując jako moment koronacji czas po wygłoszonej homilii. Najnowszy obowiązujący Obrzęd koronacji, który współcześnie stanowi samodzielną księgę zawiera również teologiczne i pastoralne wprowadzenie, a także normy Kongregacji Kultu Bożego dotyczące koronacji wizerunku Najświętszej Maryi Panny promulgowane w 1973 roku.

W Polsce pierwszym obrazem, który został ukoronowany zgodnie z zasadami wypracowanymi przez Kapitułę Watykańską, jest obraz Matki Bożej Częstochowskiej na Jasnej Górze (1717 r.).

Możemy mówić o 3 rodzajach koron: 1. z pobożności osobistej, 2. korony nakłądane za zgodą biskupa, 3. oraz za zgodą papieża.